Süveydâ-yı dilimde bir muhabbet var ki Mevlâ’ya
Değişmem zevkini aslâ ne dünyâya ne ukbâya
Tutuldum tâ ezelden cezbe-i aşk-ı İlâhiye
Kapılmaz tâ ezelden mest olanlar zevk-i dünyâya
Bütün seyr-ü sülûkümden murâdım Zât-ı Bâri'dir
Âninçün bakmıyor gönlüm ne ûlâya ne uhrâya
Gönül ister ki yansın ateş-i aşkile kül olsun
Nasib etsün Hüdavendim bu feyzi âbâd-ı ednâya