❧ 𝕭𝖎𝖗 𝕾𝖎𝖎𝖗 ☙

Men tûti-i kudsem, ten fâni kafesimdir,

İhya eden emvatı Mesîhâ nefesimdir,

Men bâr-ı emanet çekici bir şütûrem ki,

Nâlem reh-i maksûduma bank-i ceresimdir,

Dil vermedi dünyaya, olan ârif-i billâh,

Bunda sebeb mekse hevâ ü hevesimdir,

Ol lem'ayı ruhsara durur asl-ı semaim,

Mûsî sıfatım nûr-i seçer muktebesimdir.

Gencîne-i esrar olalı kalb-i Cünunî

Nefs-i ejder-i hakka ki, kemine asesimdir.

✎ 𝐂𝐮𝐧𝐮𝐧𝐢 𝐀𝐡𝐦𝐞𝐝 𝐃𝐞𝐝𝐞, 𝟏𝟔-𝟏𝟕. 𝐘𝐘

✦ BİR İNSANIN HAYATINDA TARİHE SEYAHAT:

"Cünûni Ahmed Dede, Mesnevi'nin sırlarına vâkıf yüksek bir zat olup Karaman livâsının Lârende kasabasında dünyaya geldi. Tahsilini tamamlayıp çilesini bitirdikten sonra bir müddet Bağdat Mevlevihanesi mesnevi hanlığında bulundu. Sâkıb Dede’nin ifadesiyle Bağdat Mevlevîhânesi’nin “zamân-ı şerîflerinde muhtasar zâviye bir mufassal hankah ve mahall-i icrâ-yi âyin” haline gelişi onun vesilesiyledir.

Hayatının son yıllarını Lârende’de geçirmek isteyen Cünûnî bir müddet sonra Konya’ya döndü. Ebû Bekir Çelebi kendisine Bursa Mevlevîhânesi’ni kurmasını teklif edip “Burc-ı evliyâ olarak bilinen (Bursa gibi) bir yerde mevlevîhânenin olmaması câlib-i dikkat değil midir?” şeklinde sitemkâr bir ifade kullanması karşısında yeğeni Sâlih’i de yanına alarak Bursa’ya gitti. Dergâh yapılıncaya kadar Setbaşı’nda Yâkub Efendi Tekkesi’nde vazife gördü.

1024'de (1615) ihyasına muvaffak olduğu mevlevihanede irfanını yaymağa başladı. Cünûnî 1025'de (1616) biri Pınarbaşı Veziri mahallesinde, diğeri kale duvarı bitişiğinde iki ev satın alarak mevlevîhâneye bağışlamıştır. Bursa'da 6 sene müddetince postnişinlik ve mesnevîhanlık yaptıktan sonra 1030'da (1621) vefat etti. Beyânî, “Kıldı Cünûnî Dede teslîm-i rûh” mısraını onun vefatına tarih düşürmüştür.

Esrar Dede Cünûnî’yi divan sahibi bir şair olarak takdim ederse de bir ikisi dışında hiçbir şiiri günümüze ulaşmamıştır. Şiirlerinin bir araya getirilmesini istemediği rivayet edilir.."